Blauw alg oplossing
Gepubliceerd door Tom Lassing in Bokashi · 3 juli 2019
Ik heb hier in mijn woonplaats vorig jaar geschreven over een oplossing voor het jaarlijks terugkerende blauw alg probleem. Het werd bij de lokale overheid met scepsis ontvangen. Hoe kon ik als nitwit op waterhuishouding gebied nu een eventuele oplossing hebben voor een probleem dat de gemeente jaarlijks tonnen kost en niets oplevert, want jaar op jaar blijft de blauw alg terug komen.
Het stuk werd ook opgepakt door een regionale krant en kreeg zo in de provincie Brabant nog meer aandacht. Gelukkig zijn er ook ambtenaren die bedenken dat je na jaren van mislukkingen misschien iets anders moet gaan proberen.
In de Binnenschelde gaan ze daarom nu met een vergelijkbare methode aan het werk. De methode, maar nét anders. Ze gaan er werken met Chinese klei.
Het is tien keer duurder dan de door mij geopperde geactiveerde klei oplossing, maar... Het kent een betere marketing omdat de Australische onderneming die het commercieel aanbiedt er een mooi etiket voor ontwikkeld heeft. (Ik bood het niet commercieel aan, is gaf slechts de suggestie met een prijsindicatie)
De slimme Australische ondernemer heeft er een mooi logo aan gekoppeld, heeft een merknaam gecreëerd en nu tegen tien keer de kosten die mijn methode zou kosten gaat hij in wezen hetzelfde proberen. We halen de methode en de klei letterlijk vanaf de andere kant van de aarde. Een schoon milieu mag blijkbaar wat vervuiling kosten.
De overheid kunnen we er altijd op uitsturen om het letterlijk tien keer duurder op te laten lossen.
Deze gekozen oplossing bekt beter omdat de hokus spokes van geactiveerde micro organismes achterwege is gelaten. Dat dit waarschijnlijk nog wel in de klei aanwezig is, is duidelijk, maar je noemt het niet meer.
Dan kan er geen ambtenaar ongerust over worden omdat hij of zij het niet kan begrijpen of uitleggen in de organisatie.
"We deponeren een laag Chinese klei in het meer", doet het beter dan "we gaan lokale klei activeren met micro organismes waarna we deze bewerkte klei terug in het meer brengen."
Een ambtenaar denkt dan, bewerkte klei... is dat wel veilig?
De ondernemer die nu met de oplossing komt, gebruikt Chinese klei. Immers is China bekend om zijn schone milieu.
Hij praat niet over de micro organismen en mineralen in de klei die het eigenlijke werk doen. De Chinese klei zit daarbij ook vol met fosfor/fosfaten en wordt ongetest in het meer gegooid. Het is immers officieel ombewerkte klei en dan mag het.