Compostering volkomen onbekend

Het komt ons in de natte en groene landen België en Nederland gek over, maar er zijn tientallen landen in de wereld waar men vrijwel niets weet over compostering. Oude plantresten gebruikt men daar om te drogen en daarna te verbranden omdat ze er bijvoorbeeld op koken. Generaties lang doen ze dat al, dus de kennis om plantenresten terug in de grond te brengen is er niet.

Het gevolg is dat ze de akkers steeds verder verarmen en dat uiteindelijk alleen zand overblijft dat vervolgens wegwaait. Een kale rotsachtige zandvlakte met enorme stofwolken is het resultaat.

Kan het anders? Ja, natuurlijk kan het anders, maar het vergt een doordachte manier om de mensen te leren dat het anders moet. Niet de rijke blanke moet het ze komen vertellen, maar je moet het één toonaangevende local laten zien en die moet het zijn landgenoten gaan onderwijzen.

Geoff Lawton vond ooit de manier en zijn inspanning heeft al wat resultaten kunnen opleveren. Maar na dertig jaar zijn de successen nog altijd op enkele handen te tellen. Het gaat dus pertinent niet snel genoeg. Een land als Jordanië kan net zo groen als Israël zijn. Libanon was 2000 jaar geleden een enorm bos en niet de kale bende die het nu is. We kunnen klimaatverandering de schuld geven, maar feit is dat beide landen groen kunnen zijn ONDANKS de klimaatveranderingen.

Klimaatverandering is daarom geen excuus. Gebrek aan kennis en (politieke) onwil is de reden dat de landen rondom Israël niet groen zijn.

Hier wereldwijd in investeren is een lange termijn investering die zich enorm gaat terugverdienen. Ik wil dus pleiten voor 'hulp' in de vorm van kennisoverdracht in plaats van voedselhulp waarmee in feite alleen de directe nood aangepakt wordt, maar verder weinig zal veranderen. Desnoods die kennisoverdracht in de vorm van bedrijfsmatige activiteiten, zodat ze locaal ook zien dat een andere aanpak winst kan opleveren.